Karczma Łuczników

Cis

-Nie potrzeba więcej mięsa? Jeśli tak, to zaraz po śniadaniu upoluję coś. |Powiedział półelf pomagając karczmarce wyciągnąć ogromny kawał szynki z zaplecza.|

Asmena

Nic się nie działo... Głównie martwiliśmy się o Was, sprzątaliśmy i zajmowaliśmy się templariuszem, który nagle wpadł ranny do karczmy, a później się gdzieś wyniósł...

<Elfka dość szybko opróżniła kubek. Pocałowała półelfa w policzek.>

Tak się cieszę, że jesteś...

Feodaron

-Ja też.... Ja też.... Musimy pomyśleć co dalej. Nie mogę tu długo zostać. Moje serca wyrywa się do lasów, łąk jezior... i walk... A ty tu pracujesz. Co zrobimy??

Asmena

Nie wiem, kochany, nie wiem...
<Elfka zwiesiła smutno głowę>

Feodaron

-ZA kilka dni wyruszam. Nie wiem gdzie, ale na pewno odwiedzę matkę i króla elfów, który tak wiele dla mnie zrobił... Jedź ze mną- przytulił ukochana do siebie...

Erewis

-Nic mi nie potrzeba... Za niedługo wyjedziemy. karczmę pozostawię samej sobie a w zasadzie bratu. <Erewis połozyła posiłek swój i Vincera na jednym ze stołów.> Kiedy myślisz wyruszyć?

Asmena

A karczma? Erewis? Ja chyba nie mogę tak po prostu odejść... Owszem, jestem tu zgoła niedługo... Ze dwa tygodnie?... Ale już się przywiązałam do tego miejsca... Ale z drugiej strony... tak bardzo pragnę pojechać z Tobą...

Cis

-Jak najszybciej. Choćby jutro. Ale miecz... |Mężczyzna nagle spochmurniał.| -Jedzmy. Kiedy Ty możesz wyruszyć?

Feodaron

-Hehe, Erewis nie usiedzi długo na miejscu. Vincere jest półelfem, za kilka dni wyjedzie. Nie wierze, ze ona zostanie... trzeba będzie z nimi porozmawiać...

Erewis

-Dobrze. Spytamy Feadorna i Asmene co o tym myślą... Ale ja będę chciała tu wrócić, wiesz o tym?

Asmena

Ale to później... <Elfka położyła się wygodniej na łóżku i wzięła półelfa za rękę.>

Na razie... chcę się Tobą nacieszyć bez ruszania się z miejsca.

Feodaron

-Ja także...-pocałował namiętnie Asmenę...

Cis

-Oczywiście. Zrobisz, jak zechcesz, a ja będę z Tobą. Ale musimy pobyć trochę u Elfów. Moja matka Cię szybko nie wypuści. |Powiedział śmiejąc się.|

Asmena

Feodaron

Po tej długiej, wspaniałej chwili Feodaron powiedział:
-Zaczął się nowy dzień. Ludzie w szarych kapturach nie mają tu po co przychodzić. A my zaczynamy nowe życie. Musze coś zjeść-po tych słowach zeszedł na dół.
Rozglądnął się po karczmie.
-Dobry, suty posiłek poproszę-rzekł do karczmarki i zapalił swoją ulubiona fajkę.

Erewis

<Erewis szybko podała posiłek Feodarnowi na stolik>
-Witam. Powiedz nam. Masz jakieś zamiary na najbliższe dni? Konkretnie ty i Asmena. Jeśli mogę wiedzieć...

Feodaron

-Wyjeżdżamy, ale gdzie to jeszcze nie wiemy. Nie mogę tu zostać długo. Nie wytrzymam długo siedząc w miejscu. Jestem wojownikiem i chcę walczyć. No i planuje jeszcze jedną ważną rzecz. Niedługo dowiecie sie o co chodzi. Chce żebyście byli świadkami tego wydarzenia.

Cis

-Więc może pojedziecie z nami? Jedziemy do Aldashire. Tam jest doskonałe miejsce, żeby... ziścić plany...

Asmena

<Dziewczyna radośnie, w podskokach, zbiegła z góry.>
Witajcie! Co tu knujecie, beze mnie? <spytała z uśmieszkiem>

Erewis

-Knujemy wspólną podróż. Do Aldashire. Może masz ochotę odwiedzić swoich braci? <Erewis uśmiechnęła się z nadzieją, ponieważ lubiła bardzo piękną elfkę i chciała ruszyć z nią.>

Asmena

Ja... <Elfka posmutniała.> Swoją ojczyznę znam jedynie z opowieści... Bardzo chętnie się tam wybiorę! Ale... cóż to? Ty również wyjeżdżasz? A co z karczmą?

Erewis

-Karczmę... ech.. mam 2 najemników. Bedą jej strzegli. I jeszcze zostaje mój brat.

Cis

-Asmeno, nie byłaś nigdy w Lesie Elfów? Jak to możliwe? Każdy elf tak był... Jak Twoi rodzice mogli dopuścić, byś nie poznała naszej, mojej w połowie..., kultury?

Asmena

Moi rodzice nie mogli za bardzo mnie zaznajomić z "naszą kulturą", jak to ująłeś... Jestem wychowanką ulicy... <Elfka spuściła głowę.>

Cis

-Wybacz... Gdy już tam będziesz, poczujesz, że jesteś w domu. |Powiedział Vincere z przyjacielskim uśmiechem.|

Asmena

Dziękuję <dziewczyna uśmiechnęła się>

Cis

-To co? Kiedy wyruszamy? |Pytanie skierował do wszystkich zebranych.|

Erewis

-Jak najszybciej i nie chcę również tam być za długo... Tu jest mój dom. Myślę, że mnie rozumiecie? Nie mogę się doczekać!

Feodaron

-Wyruszmy jutro. A na razie mam sprawę do załatwienia. Kto idzie ze mną??

Asmena

Ja chętnie pójdę <elfka spojrzała ciepło na półelfa>

Cis

-Jaką sprawę? Chętnie pomożemy. |Powiedział półelf obejmując ciepło Erewis.| -Tylko powiedz o co chodzi.

Erewis

<Erewis spojrzała na Vincera i powiedziała.>
-Ja lepiej zostanę. Chce przygotować rzeczy na podróż. Nie mam zamiaru nigdzie iść, niewiedząc nawet gdzie. Chodź, Vincere na górę.

Cis

-Przepraszam Was. |Rzekł do Feodarona i Asmeny.| -Już idę, kochanie. Wybaczcie nam... |Poszedł na górę za ukochaną.|

Erewis

<Erewis z Vincerem w pokoju.>
-Powiedz mi czy jesteś pewny tego, że chcesz abym dołączyła do twojego świata? To jest bardzo ważne... Ja jestem człowiekiem. Będę się starzeć. Wiesz to nie jest miłe, ale musisz być pewien. Nie chcę ci zniszczyć życia. I powiedz mi co to jest za kamień? <Erewis pokazała zielony kamień>

Cis

-Ja też się starzeję. Jako jeden z nielicznych nie odziedziczyłem tego wspaniałego daru długowieczności. A kamień... to przepustka do krainy Elfów. Miej go zawsze przy sobie.

Erewis

-Tak.. oczywiście. Nie mogę się doczekać poznania Twoich rodaków! <Erewis nie mogła sie powstrzymać i wpadła w ramiona ukochanego.> Chciałabym, żebyś był szczęśliwy, ale nie wiem czy znajdziesz szczęście przy mnie w karczmie. <Karczmarka jakby zawstydzona pocałowała delikatnie półelfa>

Cis

-Jak mógłbym nie znaleźć? |Odwzajemnił pocałunek.| -Ja opuściłem mój dom i chcę tam powrócić. Rozumiem więc Ciebie. Też chciałbym wrócić pewnie do swej karczmy... Myślę, że zdecydujemy dopiero po pobycie w Domu Elfów. Nie zamierzam Cię do niczego zmuszać, ani do niczego nakłaniać, ale chciałbym, żebyśmy mieszkali w Lesie...

Erewis

-W lesie?! Ale... Potem zdecydujemy <Erewis zaczęła namiętnie całować Vincera>

Feodaron

-Mam zamiar pójść jeszcze raz tam, gdzie zginął Burako. Ale chce żeby wszyscy byli ze mną.

Erewis

<Erewis z Vincerem, po pocałunku zeszli na dół>
-...Ale chce żeby wszyscy byli ze mną.-usłyszeli słowa Feodarona.
-Gdzie chcesz abyśmy byli z Tobą? <spytała karczmarka przysiadając się do przyjaciół>

Feodaron

-Na miejsce, gdzie zginął Burako. Chce pójść w ślady mojego dziadka, Fingrekha. A co dalej będzie, zobaczycie. Więc jak??-W głosie półelfa zabrzmiała duma.

Cis

-Pójdziemy. Ja tez chciałem tam jeszcze wrócić. Trzeba zasypać smoka kamieniami. Ale najpierw... Musimy wziąć jego ząb.

Nikulas

-Hm, Feodaronie?- powiedział Nikulas, który stał nieco z boku i przysłuchiwał się rozmowie- Czy mógłbyś przynieść mi kilka płyt z pancerza Burako? Polowałem kiedyś na pomniejsze smoki z grupą łowców smoków i wiem, że mają one szerokie zastosowanie w alchemii i płatnerstwie. Mógłbym iść z wami, ale wolę zostać w karczmie i popilnować jej pod waszą nieobecność. Byłbym ci za nie bardzo wdzięczny!- rzekł najemnik.

Cis

-Nie zgadzam się, Nikulasie. Smoki to wspaniałe, dostojne i bardzo rzadkie stworzenia. Nie możemy tak bezcześcić zwłok. Trzeba zasypać ciało kamieniami i zostawić w spokoju. A ząb trzeba wyrwać... żeby smok mógł sie kiedyś odrodzić. Możliwe, że nasi potomkowie będą potrafili ujarzmić tę bestię. Wtedy przywrócą go do życia, alby nadal był tak piękny, jak kiedyś. Tak potężne stworzenie należy szanować. Nieważne w tej chwili, że był naszym wrogiem. Może to my jesteśmy tymi złymi? Jeśli będzie trzeba, będę bronił go własnym ciałem. To był SMOK Nikulasie. Miej to na uwadze.

Feodaron

-Smok już nikomu nie przeszkodzi. Z kimś zniszczyłem jego duszę, już nigdy ni powróci. Jego ciała też nie ma. Teraz jedźmy-powiedział i wyszedł z karczmy...

Nikulas

- Jak uważasz.- odparł Nikulas- Może masz rację w końcu my polowaliśmy tylko na POMNIEJSZE smoki, których jeszcze kilka lat temu było pełno. Pamiętam, miałem kiedyś zbroję ze smoczych łusek. Żadna broń nie była w stanie jej przebić!- rozmarzył się Nikulas.

Asmena

Witaj, Nikulasie! Czy coś się wydarzyło podczas naszej nieobecności?

Cis

|Vincere lekko przytłoczony wrażeniami chciał się przygotować do jutrzejszej podróży. Poszedł do swej kwatery, umył się, założył luźne ubranie ćwiczebne i zaczął trening. Chciał być rozruszany na następny dzień, więc ćwiczył długo i ostro. Zaniedbał treningi przez pobyt w karczmie, ale wracając do swoich musiał mieć trzeźwy umysł i świeże mięśnie, by móc uczestniczyć w dorocznych zawodach. Bardzo chciał być tam na tyle wcześnie, aby móc wziąć udział. "Erewis się to spodoba..." -Pomyślał.|

Feodaron

Drzwi karczmy otworzyły się. Wszedł Feodaron.
-No to kiedy wyruszamy??-zapytał przyjaciół.

Nikulas

-Witaj Asmeno, nie nic się nie działo w karczmie kiedy was nie było.- odpowiedział Nikulas- Cisza i spokój. <po raz pierwszy od dłuższego czasu...>

Asmena

To wspaniała wiadomość, Nikulasie! Dziękuję za zaopiekowanie się karczmą!

<Dziewczyna wpadła w ramiona Feodarona.>

Feodaron

-Witaj. Już niedługo stąd wyjedziemy. Wtedy zacznie sie nowe życie dla ciebie,dla mnie, i dla nas. Ale TERAZ potrzebuje tylko łyk dobrego miodu, pieczonego mięsa i fajki...

Erewis

<Erewis wchodząc do karczmy spojrzała leniwie na wszystkich, po czym podała kolację>
-Nikulasie ja tak sie cieszę, że mam Ciebie i Jesionego! Nie muszę sie martwić o karczmę , ponieważ wiem że jesteście sprawni w boju.<Karczmarka, po tych słowach, poszła na górę do pokoju Vincera, gdy ten uparcie ćwiczył. Uśmiechnęła się i cicho powiedziała:>
-Zejdź na kolację, jak możesz.

Cis

|Vincere zdziwiony nagłym wejściem karczmarki stanął i otarł pot z czoła.|
-Już schodzę. |Powiedział uśmiechając się do Erewis.| -Zaraz będę na dole.

Erewis

<Karczmarka zeszła na dół i czekała na Vincera. Nie miała nic do roboty, więc zagadała Asmenę>:
-Gotowa na jutro?

Cis

|Vincere umył się, przebrał i zszedł na dół. Przysiadł się do Erewis i zaczął jeść razem z resztą przyjaciół.|
-Jutro wyruszamy. Wszyscy przygotowani?

Minos

Nagle zza lady wychyliła się ręka z kuflem i Minos krzyknął (już się wszyscy domyślili, że to on) Hja sie nie spakowałem <czknięcie>
Po chwili wstał, rozejrzał się dookoła i powiedział ze zdziwieniem:
- No co nie znacie sie na żartach?

Erewis

-Bracie ty pilnuj interesu! <Erewis zaśmiała sie z pijaczyny>

Cis

|Vincere śmiał sie razem z resztą zebranych.|
-Wiecie co? To będzie na prawdę wspaniała podróż. I wspaniały powrót. Nadchodzi dobry czas.

Feodaron

-Nie mogę sie doczekać kiedy znowu zobaczę królową. Nie widziałem jej ponad 30 lat... Ciekawe, co powie jak dowie się o moim łuku od niej... No trudno, może uda mi sie załatwić nowy. Swoją drogą, ciekawe czy mój dom tam jeszcze stoi... No ale dość. Czeka nas męcząca podróż. Erewis, daj mi coś do jedzenia.